Szopka w kościele franciszkanów budowana jest co roku od lat 50. XX wieku. Składa się z ponad 250 figur. Jak przyznają duchowni, jej budowa trwa ponad miesiąc i rozpoczyna się już przed Adwentem. Co ważne, choć główne elementy i figury są te same, to co roku wygląda nieco inaczej. Pomysł na to, w jaki sposób zostanie udekorowana w kolejne święta rodzi się już podczas… demontażu starej.
Figury, mechanizmy potrzebne do ruszenia elementów czy fragmenty budowy i ozdób są zamawiane, tworzone i przesyłane do kościoła przez cały rok.
Efekt jest imponujący. W centralnym miejscu znajdują się figury Świętej Rodziny – co ważne, są one bardzo duże, przez co postaci są naturalnego wzrostu. Postać św. Józefa ma ok. 180 cm wzrostu. Sam stelaż szopki waży ok. 4 ton. Całość ma ok. 30 metrów głębokości, niemal 20 metrów wysokości i jest szeroka na ok. 10 metrów. Wszystko jest ozdobione dodatkowym światłem, w tym barwnymi lampami i reflektorami.
Robi to ogromne wrażenie nie tylko na wiernych, ale także osobach innych wyznań i niewierzących, które przychodzą do świątyni, by zobaczyć efekty pracy twórców żłóbka.
Szopka w kościele przy pl. Bernardyńkim w Poznaniu jest jedną z największych w Euopie i jednocześnie największa ruchomą (część figur i elementów się porusza) na Starym Kontynencie.