.jpg)
.jpg)
Tradycyjnie już obchody w dniu rocznicy rozpoczęły się o godzinie 6:00 przed bramą Fabryki Pojazdów Szynowych – H. Cegielski, czyli miejsca, z którego 63 lata temu w pochodzie ulicami miasta wyruszyli robotnicy, by w proteście wraz z innymi grupami społecznymi i mieszkańcami, zbuntować się przeciw ówczesnej władzy.
Pod tablicą pamiątkową przy bramie Zakładów złożono kwiaty i oddano hołd uczestnikom wydarzeń.
Dwie godziny później uroczystości przeniosły się pod tablicę studentów poległych podczas Poznańskiego Czerwca, która znajduje się na terenie Politechniki Poznańskiej. Następnie, kwiaty złożono również pod tablicami pamiątkwymi przy ZNTK na ul. Roboczej oraz dawnej zajezdni MPK przy ul. Gajowej.
Z ulicy Gajowej uczestnicy przemaszerowali na ul. Dąbrowskiego na Skwer im. Trzech Tramwajarek i dalej, na ul. Kochanowskiego pod pomnik Poległych w Powstaniu Poznańskim 28-30 czerwca 1956 roku. Hołd oddano także przy tablicy na gmachu Komendy Wojewódzkiej Policji oraz przy Bramie Głównej H. Cegielski.
Oficjalne, kulminacyjne uroczystości rozpoczęły się o godzinie 18:30 na placu Mickiewicza, czyli w miejscu, na którym 28 czerwca 1956 roku zebrał się wzburzony tłum rządając zmian ze strony władzy.
Uroczystość rozpoczął dźwięk syren alarmowych, które rozbrzmiały na terenie całego miasta, dając mieszkańcom i turystom znak do chwili zadumy i releksji nad historycznymi wydarzeniami, jakie rozegrały się w stolicy Wielkopolski 63 lata temu. Następnie, na pl. Mickiewicza odśpiewano hymn państwowy.
W oficjalnych uroczystościach, poza kombatantami i mieszkańcami, udział wzięli także m.in. parlamentarzyści, poznańscy i wielkopolscy radni, a także przedstawiciele wojska i służb mundurowych, NSZZ “Solidarność” oraz wielu organizacji, stowarzyszeń i instytucji – w tym harcerze i młodzież poznańskich szkół oraz stacjonujący w Wielkopolsce, amerykańscy żołnierze American soldiers of the Mission Command Element based in Poznań.
W czasie uroczystości głos zabrał m.in. Andrzej Sporny. Przewodniczący Związku Powstańców Poznańskiego Czerwca ’56 “Niepokonani”, który opisał zgromadzonym na placu jak wyglądał 28 czerwca 1956 roku w Poznaniu. Przypomniał, że to właśnie tego dnia robotnicy, pracownicy i pozostali mieszkańcy podjęli decyzję o masowym wyrażeniu swojego niezadowolenia wobec pogarszających się warunków życia, pracy i wynagrodzenia, a także represyjnemu ustrojowi państwa. Wskazał na jedność, jaka towarzyszyła wzburzonemu i rozgroyczonemu tłumowi, który wyszedł na ulice miasta przeciwstawiając się władzy i służbom porzadkowym.
Na wspólnotę i jedność uwagę zwrócił w swoim przemówieniu także prezydent Poznania, Jacek Jaśkowiak. Podkreślił, że poznański zryw był pierwszym krokiem do wolności, jaka istnieje w Polsce obecnie. Zauważył jednocześnie, że to, o co walczyli protestujący – wolność, godność, równość i chleb – to wartości, które nie są trwałe i które można stracić. Choć obecna rzeczywistość jest odmienna od tej z 1956 roku, to nie należy zapominać o testamencie Bohaterów Poznańskiego Czerwca, czyli tym, co wywalczyli często narażając swoje życie, zdrowie i kariery.
“Ja widzę w nim (testamencie) miłość i poszanowanie wolności, poczucie jedności, zjednoczenie w obywatelskiej postawie, świadomość praw społecznych. Jest w nim też bunt przeciw próbom narzucania ideologii czy światopoglądu, przeciw nakazom i zakazom, mającym kształtować indywidualne postawy. Nieśmy więc ten czerwcowy manifest sprzed 63 lat! Nie odstępujmy zdobytej wolności w żadnym obszarze naszego życia, przeciwstawiajmy się łamaniu wszelkich praw oraz niesprawiedliwości społecznej. Nie narzucajmy sobie nawzajem własnej wizji świata, a w konflikcie starajmy się szukać porozumienia. “
Uroczystość zakończyło złożenie kwiatów pod pomnikiem Poznańskiego Czerwca.