Hotel Orbis “Poznań” – hotelarska ikona PRL-u

Otwarcie w roku 1929 w Poznaniu, zmienia tą sytuację na korzyść usług hotelarskich. Przed samym otwarciem wystawy miasto a nie prywatni inwestorzy budują dwa obszerne budynki z przeznaczeniem na bazę hotelową. Po wystawie budynki zmieniają przeznaczenie i tak budynek przy ulicy Grunwaldzkiej zostaje zmieniony na mieszkania, a przy ówczesnych Wałach Leszczyńskiego (obecnie Aleja Niepodległości) na dom akademicki. Czas powojenny i odbudowa nadal traktują bazę hotelową po macoszemu nie stwarzając nowych miejsc noclegowych. Rozwijające się imprezy targowe wręcz wymuszają budowę hoteli na miarę miasta o zasięgu międzynarodowym. Pierwszym spełniającym taką rolę jest hotel Merkury (1964) usytuowany w bliskim sąsiedztwie terenów targowych. Zwiększające się zapotrzebowanie to kolejna inwestycja z tzw. wielkiej płyty, czyli nieistniejący już dziś Hotel Polonez. Kolejną inwestycją w ramach działania P.P. HOTELI „ORBIS” to powstanie kolejnego hotelu i już ostatniego, Hotelu Poznań. Sama koncepcja budowy hotelu w trójkącie ulic Marchlewskiego, Kościuszki i Niezłomnych sięga roku 1968. Teren ten na początku lat 60-tych został uprzątnięty poprzez rozebranie pruskich fortyfikacji jednego z bastionów: Bastionu III Grolmana. Obok zabudowy hotelowej, na tym terenie miały powstać: kino szeroko ekranowe, operetka, biura administracji. Z braku możliwości ekonomicznych poprzestano na samej realizacji budowy rozpoczętej oficjalnie w dniu 29 marca 1974 roku, w obecności ówczesnych władz partyjnych i państwowych miasta Poznania. Budowa hotelu została zakończona 2 maja 1978 i po odbiorach technicznych z dniem 5 czerwca hotel zaczął przyjmować pierwszych gości.