Przejawy secesji w Poznaniu – św. Łazarz

Wieś, czy raczej przysiółek św. Łazarz utworzone było już w XVI wieku, na terenie należącym do dawnego szpitala św. Łazarz, a także kościółka pod tym samym wezwaniem, położonego w okolicach obecnej ul. Niedziałkowskiego. Teren ten scentralizował lazarety wojenne, szpitaliki dla biednych, dotkniętych plagą chorób średniowiecza. Rozwijające się przez dziesięciolecia lecznictwo na tych terenach, było zarządzane przez magistrat miasta Poznania i miało własne zaplecze ekonomiczne w postaci folwarku. Ziemie te obejmowały cześć dzisiejszej Wildy i cały teren dzisiejszego Łazarza. Rozwój osadnictwa przeżywa rozkwit wraz z przybyciem w XVIII osadników z Bambergii.

Wiek XIX przynosi tym terenom uprzemysłowienie. Powstają pierwsze zakłady przemysłowe, fabryka maszyn rolniczych przy ulicy Kolejowej, czy też elektrownia przy ulicy Szczanieckiej. Włączenie tej rozwijającej się gminy do granic administracyjnych miasta Poznania (1900 r.), powoduje gwałtowny rozwój budownictwa mieszkaniowego. Do dnia dzisiejszego zachowały się różne formy architektoniczne powstające w pierwszych dziesięcioleciach XX. O budownictwie i perełkach zachowanych kamienic dzielnicy św. Łazarz, opowie w najbliższym programie Grzegorz Sołtysiak stały gość w temacie secesji w Poznaniu.