Jego ulicę w Poznaniu zna każdy, ale kto zna go nie tylko z nazwiska? 212. rocznica urodzin Karola Libelta

Karol Fryderyk Libelt urodził się 8 kwietnia 1807 roku w rodzinie szewskiej. Kształcił się w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu, a w 1826 przeprowadził się do Berlina, by studiować tam filologię klasyczną, filozofię oraz nauki matematyczno-przyrodnicze. Przez cztery lata mógł pobierać nauki choćby od słynnego filozofa, Georga Hegla.

W 1830, po obronie doktoratu, powrócił do Polski i przystąpił do powstania listopadowego. W jego trakcie był artylerzystą, a za swoje dokonania otrzymał tytuł podporucznika oraz krzyż Orderu Virtuti Militari. Ze względu na udział w powstaniu utrudniła się jego ścieżka zawodowa, ale po kilku latach podjął się pracy nauczyciela w gimnazjum. W międzyczasie wydawał swoje publikacje w pismach w Poznaniu oraz Warszawie.

Działalność naukową i prowadzenie wykładów dzielił z działalnością polityczną oraz społeczną. Należał do tzw. Komitetu Libelta, który współpracował z Towarzystwem Demokratycznym Polskim. Wspólnie organizacje przygotowywały się do powstania przeciw Królestwu Pruskiemu w Poznaniu i we wsi Górczyn w 1846 roku. Reprezentował także Poznań w Rządzie Narodowym. Ostatecznie działalność patriotyczna doprowadziła do jego aresztowania. W 1847 roku został skazany na 20 lat twierdzy. Już w kolejnym roku wyszedł jednak na wolność dzięki wydarzeniom związanym z Wiosną Ludów.

Po powrocie do Poznania przystąpił do Komitetu Narodowego. Cały czas opowiadał się za niepodległością Polski i na różnych kongresach przedstawiał swoją wizję jej osiągnięcia. Popierał wojnę ludową i chciał, by Polska była państwem federacyjnym. W 1849 odsunął się jednak nieco od polityki i skoncentrował się na swojej działalności publicystycznej.

W swojej działalności naukowej dążył do utworzenia systemu filozofii narodowej, a jego poglądy były oparte na mesjanizmie i heglizmie. Współpracował też przy projekcie Edwarda Raczyńskiego, który zamierzał utworzyć kostnicę dla osób obawiających się pogrzebania żywcem. Libelt napisał instrukcję dla pracownika tejże.

W 1850 roku odziedziczył Czeszewo, gdzie skoncentrował się na pracy organicznej. Zmarł 9 czerwca 1875 roku w Brdowie, a został pochowany właśnie w Czeszewie.

Imieniem Karola Libelta nazwana została jedna z głównych poznańskich ulic, która łączy plac Cyryla Ratajskiego z ulicami Kazimierza Pułaskiego i Franklina Roosevelta. Nazwę tę otrzymała w 1919 roku, choć wtedy część ulicy nosiła imię Augusta Cieszkowskiego. Ponadto to Libelt jest patronem IX Liceum Ogólnokształcącego przy ulicy Warzywnej.