Polski Teatr Tańca na Malcie

Wśród festiwalowych spektakli znajdą się trzy choreografie solisty PTT – Pawła Malickiego oraz jedno przedstawienie autorstwa japońskiej artystki Takako Matsudy. Szykuje się zróżnicowany wieczór, w którym “nowy ład światowy”, będący tegorocznym idiomem Malty, ustanawiać będzie taniec.

“Tysiąc kolorów” TAKAKO MATSUDA
czas: 25 minut
Obsada: Karina Adamczak–Kasprzak, Agata Ambrozińska–Rachuta, Agnieszka Fertała, Jerzy Kaźmierczak, Zbigniew Kocięba, Kornelia Lech, Paweł Malicki, Barłomiej Raźnikiewicz.

Przedstawienie Tysiąc kolorów dotyka istoty przemijania, której w codzienności nie dostrzegamy. A przecież rzeczywistość zmienia się co chwilę. Każdy ma swój kolor. Te kolory ulegają przemianie radosnej lub smutnej, wraz z naszym życiem. Z każdą chwilą przemijamy. Wspomnienia są zawsze czasem przeszłym.

“Hello, My Friend!” PAWEŁ MALICKI
czas: 26 minut
Obsada aktualna: Fabian Fejdasz, Paulina Jaksim, Zbigniew Kocięba, Paweł Malicki

Bardzo trafną narracją do spektaklu Hello, My Friend!, jak i po części inspiracją do tematu jest cytat ze Sławomira Mrożka: „Nie lubię męskości… Określenie „zniewieściały” jest w gruncie rzeczy określeniem pochlebnym. Oznacza ono, że dany osobnik często się myje, nie lubi zabijać ludzi, zdolny jest do współczucia, nie lubi wrzeszczeć i pchać się, żeby udowodnić swoją ważność”. Spektakl jest nawiązaniem do zeszłorocznego przedstawienia Pawła Malickiego pt. Hello, Stranger!, jest to kolejna jego odsłona. W Hello, My Friend! choreograf podejmuje temat mężczyzn i męskości oraz związanych z nimi stereotypów i przekłamań. Koncentruje się na analizie reguł zachowań i współzależności panujących w męskich grupach. Paweł Malicki nie ucieka od obnażania ich niedoskonałości, gdyż jak powszechnie wiadomo – nie ma ludzi idealnych, zwłaszcza mężczyzn.

“Hello, Stranger!” Paweł Malicki
czas: 40 minut
Obsada aktualna: Adriana Cygankiewicz, Zbigniew Kocięba, Katarzyna Kulmińska, Kornelia Lech, Paweł Malicki, Marcin Motyl, Daniel Stryjecki

“Inny jest tym, czym nie jest i czym musi uzupełnić swój brak. Inny opowiada o swoich potrzebach. Inny jest podobny do mnie, jest Innym Ja, ma podobne nogi, ręce, głos, mowę. Inny ma swoje “wnętrze”, swoją “głębię”. W swej “głębi” jest on niewyczerpalną “pełnią”, jest “bogactwem”, które się “przelewa”. Ale głębia ukazuje się i skrywa jednocześnie. Inność Innego wydobywa na jaw moją własną inność. Inność jest wzajemna. Inność zaskakuje, przynosi wciąż nowe niespodzianki, w całej przewidywalności jest nieprzewidywalna. Inny nie jest rzeczą między rzeczami ani przedmiotem między przedmiotami, lecz podmiotem, Innym Ja (…), z którym mogę wejść we wspólnotę My. Inny, którego napotykam, znajduje się w ruchu, co sprawia,że i we mnie budzi się świadomość możliwego ruchu. Muszę się “otworzyć” na samą inność Innego, “znosząc” własną inność. (…) Taka zmiana nie jest niczym więcej, jak konsekwentną zmianą punktu widzenia – z mojego na jego. Inny wymaga, aby stać się jego pokarmem, jego częścią składową, nim. Inny zadaje ból. Inny zbliża się, aby się “karmić mną”. Co mam począć? Odsunąć się czy poddać?”
“Inny”, ks. Józef Tischner

“Hello. And Goodbye” Paweł Malicki
czas: 15 minut
Obsada aktualna: Paweł Malicki

“W Stworzeniu Adama Michała Anioła Bóg przekazuje Adamowi iskrę życia (…). Cały sens obrazu (…) zawierał się w dwóch monumentalnych ciałach, wyciągających do siebie ręce, których palce wskazujące niemal się stykają. Jest między nimi milimetr przestrzeni. I w tej próżni jest życie. Monumentalność obrazu i bogactwo szczegółów stanowią jedynie ramę, otoczkę, która jeszcze bardziej ma podkreślić tę minimalną pustkę, ten pusty punkt, który mieści w sobie wszystko.” John Ajvide Lindqvist (Wpuść mnie)