.jpg)
.jpg)
Urodził się 15.06.1934 roku w Zaworach koło Księża Wielkopolskiego. Pierwszych lekcji rysunku udzielał mu ojciec, Józef, rzeźbiarz (ukończył m.in. Poznańską Szkołę Sztuk Zdobniczych). Ważne było spotkanie Jana z zaprzyjaźnionym z rodziną, prof. Janem Wronieckim, grafikiem i malarzem, członkiem grupy artystycznej Bunt; to on ukierunkował myślenie chłopca na sztukę.
W latach 1952 – 58 Jan Berdyszak studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu, w pracowni rzeźby prof. Bazylego Wojtowicza. W tym samym czasie podjął studia indywidualne na Wydziale Malarstwa.
Pierwszą ważną nagrodę otrzymał w 1956 r. na Ogólnopolskiej międzyuczelnianej wystawie grafiki i rysunku kół naukowych – III nagrodę za gipsoryt dedykowany szwajcarskiemu kompozytorowi Arhurowi Honeggenowi.
Działał w obszarze malarstwa, grafiki, rzeźby, poszerzał granice gatunków. Tworzył formy integralne. Zasłynął jako twórca obrazów strukturalnych; cykl zapoczątkował w 1965 roku.
W 1970 – pojawiły się pierwsze prace z kolejnego ważnego cyklu „Projekt wyobrażeń”, łączącego grafikę i rysunek. Od 1971 roku zaczęło go interesować szkło jako materiał rzeźbiarski. Zaczął powstawać cykl „Przezroczyste”. W latach 1973 – 83 pracuje nad cyklem złożonym z autooffsetów „Studia po…”
Rok 1989 otwiera kolejny cykl „Belki”, rok później pojawiają się pierwsze prace z cyklu „Passe-par-tout”, a w 1992 reinstalacje fotograficzne, dla których punktem wyjścia są fotografie własnych instalacji.
W roku 2000 rozpoczyna pracę nad cyklem „Reszty reszt”.
W 2014 roku w Muzeum Narodowym w Poznaniu pokazywane były po raz ostatni prace Jana Berdyszaka, na wystawie „Horyzonty Grafiki”.
Profesor zmarł wieczorem, 18 września. Pogrzeb odbędzie się w środę 24 września 2014 roku o godzinie 12 na Cmentarzu Miłostowo od strony ul. Warszawskiej.
Tego samego dnia o godzinie 10.00 obędzie się Msza święta w Kościele p.w. Chrystusa Odkupiciela przy ul. Czerniejewskiej w Poznaniu.