Wręcz przeciwnie, postawy przenikają się wzajemnie od umiłowania świata przyrody, poprzez jej studiowanie, po dekomponowanie zastanej rzeczywistości. Działanie można nazwać konstrukcją i dekonstrukcją.
Widzenie Jerzego Kubackiego obraz przezywany wokół natury. Twórca jako jej obserwator pozostaje jednym z jej elementów, czuje się cząstką otaczającego świata. Julia KP działa z pewnego pogranicza, stara się preparować „warstwy” jako oderwane od rzeczywistości, spoić w całość lub zrywając niczym skórę. W obu przypadkach tworzenie jej inną falą ekspresji poprzez logiczność i łagodność do świata agresji i zachwiania równowagi żywiołów. Ważnym elementem konstrukcji pracy jest warsztat składający się z prymitywnych narzędzi: rysunku piórkiem, przelewania barwionej naturalne cieczy na papierze, czy zastosowanie żarzących kawałków drewna.
Przyroda jest bogactwem o niewymiernej wartości. Fascynacja jej treścią była inspiracją dla wielu pokoleń fotografików. Jednak przedstawiający twórcy sięgają do bardziej prymitywnego medium. Bez odróbki instrumentalnej. Terapeutyczna wręcz jej rola wspomaga kontakt bezpośredni: tu i teraz. Są autorami swoich scenariuszy, zarazem dokumentują zastaną rzeczywistość. To nie jest „polowanie” na doskonały kadr, ujęcie ale na zapis emocji wywołanych przez koegzystencję w kręgu natury. Odrzucenie protez uwalnia akt twórczy, dość niekonwencjonalne działanie uświadamia pierwotne zakotwiczenie człowieka.
Nauka o Ziemi ściśle związana z przyrodą połączona z humanizmem nie jest reliktem przeszłości. Opis zastanej sytuacji stymuluje wiele pożądanych reakcji, które wieńczy obraz – zapis. Traktowany drugorzędowo w rzeczywistych kryteriach zawiera wiele cennych wniosków i spostrzeżeń. Wystawę nobilituje motto Francisa Bacona: „Naturę można ukryć, czasem zwalczyć, rzadko stłumić”.
Przedstawione prace pochodzą z 1980 i 2002 roku.
Przekazany zostanie depozyt przez Julię Kaczmarczyk-Piotrowską unikalnych, artystycznych fotografii dla Galerii Orbita wykonanych wraz z fotografem Januszem Gliszyńskim podczas programu stypendialnego przyznanego w dziedzinie kultury przez Marszałka Województwa Wielkopolskiego w 2010 roku pt.: Formy Fraktalne.
Prezentacja jest zapowiedzią ferii zimowych w Gminnym Ośrodku Kultury w Komornikach pt.: Leśne Przemiany. Do udziału w przedsięwzięciu zostali zaproszeni także leśnicy.
Oprawę muzyczną zapewni występ Janusza Waścińskiego wraz z córkami: Rozalią i Zuzanną.
Wystawa pod honorowym patronatem Dyrektora Wielkopolskiego Parku Narodowego Adama Kaczmarka
GALERIA ORBITA
28.12.12-11.01.13
Wernisaż 28.12.12 godz. 17:00
Os. Kosmonautów 118
Julia KP (Kaczmarczyk-Piotrowska) – artysta plastyk i pedagog. Absolwentka Liceum Plastycznego oraz ASP Wydziału Edukacji Artystycznej w Poznaniu. Dyplom z wyróżnieniem w zakresie sztuk plastycznych w zakresie pedagogiki sztuki. Praktyka pedagogiczna w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych. Studia podyplomowe w zakresie projektowania graficznego.
Pedagog, wykładowca i kurator niezależny wystaw o charakterze ogólnopolskim i międzynarodowym, oraz wystaw prac dziecięcych. Autorka felietonów o sztuce.
Laureatka VIII Salonu Wielkopolskiego, stypendystka Marszałka Województwa Wielkopolskiego za projekt: “Formy Fraktalne” (ISBN 978-83-7597-156-9).
Twórca projektów artystyczno-edukacyjnych i arteterapeutycznych; “Formy Fraktalne”, “Widzę, Patrzę, Czuję”, “Ogrody sztuki”, “Obrazy Wielkopolski”, “Leśne Przemiany”, metody pracy zwanej ITERACJĄ. Realizowała autorski program z zakresu historii architektury wnętrz dla Regionalnego Ośrodka Edukacji dotyczący wzornictwa. Prowadzi warsztaty twórcze dla dzieci i dorosłych, oraz pracownię plastyczną i Galerię PIWNICA . Animator kultury w podpoznańskich Komornikach, współpracuje z Galerią Orbita w Poznaniu.
Jerzy Kubacki – zawodowo związany z Wielkopolskim Parkiem Narodowym. Mówi o sobie: „Urodziłem się 23.09.1954 w Ostrowie Wielkopolskim. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej rozpocząłem naukę w Technikum Leśnym w Mojej Woli (już nie istniejące). Szkoła ta mieściła się w starym pałacu, otoczonym zabytkowym parkiem angielskim. Okolice także piękne, lasy pełne zwierząt…
Była to szkoła niezwykła ,miała szczęście do wybitnych profesorów, którzy potrafili nas, młodych ludzi zainteresować zawodem, zaszczepić w nas “duszę leśnika”. Urodziłem się w mieście ale dopiero tam pokochałem przyrodę, niesamowita cisza, przerywana jedynie śpiewem ptaków, dopełniała wyjątkowość tego miejsca…świat roślin i zwierząt powoli odkrywał mi swoje tajemnice. Zrozumiałem tam słowa Henrego Bestona, który powiedział mądrze, iż: „Zwierzęta nie są naszymi braćmi, nie są też podwładnymi, są innym ludem schwytanym jak i my w sieć życia i czasu…”. Wkrótce moja fascynacja naturą zaowocowała pierwszymi rysunkami, akwarelami…i tak zostało do dziś. Po skończeniu szkoły leśnej nie dane mi było pracować w zawodzie leśnika, stało się to dopiero po kilkudziesięciu latach, bo ciągnie wilka do lasu…
Obecnie jestem komendantem Straży Wielkopolskiego Parku Narodowego. Zajmuję się amatorsko fotografią artystyczną, grafiką, rysunkiem, malarstwem i próbuję swych sił w rzeźbie. Moje prace wystawiane były z okazji 50- lecia powstania Wielkopolskiego Parku Narodowego w Muzeum Regionalnym w Stęszewie, biorę także udział w corocznych wystawach Artystów Gminy Komorniki”.
Wystawa pod patronatem: dziennika “Lasy polskie”, Wielkopolskiego Parku Narodowego, Nowin Komornickich, Wielkopolskiego Związku Artystów Rzeźbiarzy, portalu Bedyka, Drużyny Szpiku, portalu Codziennypoznań.pl, Fundacji Mundo Humano, telewizji TWK Winogrady, Galerii Orbita oraz Gminnego Ośrodka Kultury w Komornikach.