205. rocznica urodzin Hipolita Cegielskiego

Jego dużą samodzielność już od wczesnych lat młodzieńczych przypisuje się m.in. utracie matki w dzieciństwie oraz bankrutcwu ojca, dzierżawcy majątki ziemskiego, które postawiło rodzinę w trudnej sytuacji materialnej.

Początkowo pobierał naukę w Gimnazjum w Trzemesznie, jednak w latach 1830-1835 był uczniem Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Studia ukończył na uniwersytecie w Berlinie, broniąc pracę doktorską z filozofii.

Po powrocie do Poznania uczył języka polskiego, greki i łaciny w Gimnazjum św. Marii Magdaleny. Jednocześnie, pracował naukowo, publikując prace z zakresu dydaktyki i lingwistyki, a także tworząc podręcznik do gramatyki języka greckiego.

W 1846 roku odmówił władzom szkoły przeprowadzenia kontroli miejsc zamieszkania swoich uczniów co było przyczyną zakończeniajego kariery jako nauczyciela.

Zmuszony do szukania nowego źródła zarobku, dzięki pomocy przyjaciół, udało mu się otworzyć sklep z narzędziami rolniczymi w poznańskim Bazarze, a następnie przekształcić go w warsztat pługów i radła.

Interes szybko i prężnie się rozwijał i szybko stał się fabryką narzędzi oraz maszyn rolniczych (do dziś, są to znane w całej Polsce Zakłady Cegielskiego). Z Bazaru, została przeniesiona na ul. Kozią, a następnie na ul. Strzelecką, gdzie powstała m.in. odlewnia.

Przez cały czas, Hipolit Cegielski prowadził również pracę naukową, publikując kolejne prace i rozprawy, a także wydawnictwa o tematyce technicznej.

Cegielski znany jest również ze swojej działalności społecznej, którą rozpoczął w latach 1850-1868 od współpracy z Karolem Marcinkowskim, gdy został wiceprezesem Towarzystwa Pomocy Naukowej. Udzielał się także w innych organizacjach, w tym m.in. w Towarzystwie Przemysłowym Polskim w Poznaniu, Centralnym Towarzystwie Gospodarczym i Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk.

Przyczynił się do powstania szkoły realnej w Poznaniu, był zwolennikiem reformy szkolnictwa średniego, a także pracy u podstaw.

W 1848 roku został redaktorem naczelnym “Gazety Polskiej”, czyli pierwszego w Poznaniu niezależnego dziennika, którego był założycielem. Później, stał się redaktorem “Gońca Polskiego”.

Zmarł 30 listopada 1868 roku w Poznaniu.