420 lat temu zmarł ks. Jakub Wujek, jezuita, który przełożył Biblię na język polski

Jezuita urodził się w 1541 roku w Wągrowcu. Naukę pobierał w miejscowej szkole cystersów, a później także na Śląsku i w Krakowie. Był niezwykle uzdolniony, szczególnie pod względem językowym.

Przez lata wykładał w szkołach i był opiekunem młodych. Pobierał naukę w Wiedniu i Rzymie, a następnie wrócił do Polski i został wykładowcą kolegium jezuickiego w Pułtusku. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1568 roku.

W latach 1571-1578 organizował kolegium jezuickie w Poznaniu, będąc jego rektorem.

W 1584 roku władze zakonu jezuitów zleciły mu przełożenie Pisma Świętego na język polski. Opierał się głównie na przekładzie łacińskim, uznawanym za oficjalny tekst Kościoła rzymskokatolickiego, jednak korzystał także z innych tłumaczeń, z różnych języków.

Przekład Nowego Testamentu ukazał się w 1593 roku, a rok później został wydany wraz z poprawkami i psalmami. Pełen przekład zakończył się w 1595 roku, ale wymagał dokonania rewizji przez specjalną komisję. Jej prace zajęły kilka lat, dlatego ostateczna wersja ukazała się dwa lata po śmierci Wujka, który zmarł 27 lipca 1597 roku.

Choć poprawek było wiele i miały znaczący wpływ na brzmienie przekładu, to tłumaczenie przeszło do historii jako przekład Wujka. Pierwsze tłumaczenie z oryginału na język polski zostało wydane dopiero w 1965 roku, jako Biblia Tysiąclecia.